Kolejne zadanie realizujemy w Gdańsku. Tym razem z developerem Moderną. Tematem jest przebudowa i rozbudowa budynku koszar ze zmianą funkcji na usługową – apartamenty na wynajem. Wielki powrót świetności Długich Ogrodów, najbardziej gdańska inwestycja Moderny, wspaniały projekt Wolski Architekci. Bardzo lubimy takie wyzwania, gdy realizowane są w duchu rozumienia własnego dziedzictwa i szacunku do historii.
Pierwsze wzmianki o Długich Ogrodach pojawiają się w literaturze w II połowie XIV w. Ze względu na żyzną glebę, obszar ten stanowił ogrodnicze zaplecze dla mieszkańców Gdańska, a od XVI w. zaczynają być wykorzystywane na cele rekreacyjne, jako miejsce wytchnienia od warunków panujących w zaludnionym Gdańsku.
Wiejska sielanka została przerwana w XVII w., kiedy władze Gdańska postanowiły wzmocnić zabezpieczenie miasta, poprzez budowę fortyfikacji. Zaprojektowana przez Corneliusza van den Boscha linia umocnień, objęła również większość terenów „ogrodów za wyspą”. Dzięki tym umocnieniom teren uznawany był za najbezpieczniejszą część Gdańska. Długie Ogrody, zmieniając się w dzielnicę Gdańska, nie straciły swojej struktury wsi – ulicówki. Wzdłuż ulicy stawiano wąskie kamienice z ogrodami. Tu budowali swoje główne, bądź sezonowe kwatery arystokraci. W ślad za nimi zadomowiła się tu sztuka, podobnie jak współcześnie w londyńskim Soho. Przy Długich Ogrodach powstał teatr z magicznym ogrodem teatralnym. Niestety spłonął w 1933 roku.
W II połowie XIX w.,obok teatru Scala wybudowano Koszary. Żółte Koszary powstały w latach 1968-1873, obecnie mieści się w nich Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Tuż obok przy ulicy Sadowej, wzniesiono w latach 1887-1889 budynek tzw. Czerwonych Koszar dla 1 Batalionu 128 Regimentu Piechoty wojska Pruskiego. Brzmi dumnie, podobnie jak dumna i dostojna jest architektura Koszar.
Bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej w budynku koszar przez pewien czas stacjonowały oddziały alianckich wojsk rozjemczych. Następnie II Wolne Miasto Gdańsk, zgodnie z postanowieniami Traktatu Wersalskiego, stało się obszarem zdemilitaryzowanym, a teren koszar znalazł się pod zarządem miasta. W budynku mieściły się instytucje i przedsiębiorstwa.
Ostatnie tygodnie II wojny światowej były tragiczne dla Długich Ogrodów. Obszar ten znajdował się na trasie ewakuacji niemieckich oddziałów w kierunku Wyspy Sobieszewskiej. W czasie odwrotu pod obstrzałem rosyjskiej artylerii znalazła się większość budynków, przez co zostały kompletnie zniszczone. Ta piękna dzielnica popadła w ruinę. Cudem przetrwały Czerwone Koszary. Do obiektu ponownie wprowadziło się wojsko, w późniejszych latach mieściła się tutaj również przychodnia wojskowa. Po 1985 r. znalazła się tu siedziba Wojskowego Liceum Muzycznego. Ostatni absolwenci opuścili ją w czerwcu 2005 roku. W latach 1990-1994 znajdowała się tu także siedziba (przeniesionego z koszar we Wrzeszczu) 20. Dywizjonu Artylerii Mieszanej.
Obecnie trwają złożone prace rewitalizacyjne, m. in. odtworzenie stropów, murowanie ścian, prace hydro-izolacyjne, palowanie, odwierty geotermalne, rekonstrukcja elewacji.
Projekt przewiduje też powstanie dwóch nowych budynków o współczesnej architekturze. Jeden z nich, znajdujący się „na tyłach” Czerwonych Koszar, będzie połączony z historyczną zabudową szklanym łącznikiem. Budynek ten będzie miał pięć kondygnacji i podobny do starej zabudowy kształt prostokąta. W nim również zaplanowano apartamenty.
Wygląd nowej zabudowy uzgadniano z konserwatorem zabytków. Elewacje nowej zabudowy swoim charakterem będą nawiązywały do historycznego budynku. Przewidziano tu poziome i pionowe podziały, całość przybierze nieco surową formę, będącą kompozycją elementów wyglądających jak żeliwne, ceglane i szklane.
W ramach kompleksu (na łuku Podwala Przedmiejskiego) powstanie także trzeci budynek o współczesnej architekturze, będzie miał 1697 m kw. pow. użytkowej, powstaną w nim 64 pokoje. Nowe budynki staną na wspólnej hali garażowej, która właśnie powstaje.
W zakresie prac Clima Komfort jest wykonanie instalacji wentylacji, oddymiania oraz klimatyzacji.
